Łysienie androgenowe to choroba, która dotyka prawie połowę mężczyzn już przed 50 rokiem życia. To częste zjawisko okazuje się być problemem dość wstydliwym. Jak więc walczyć z tym problemem?
Łysienie androgenowe ma podłoże genetyczne lub hormonalne. Ryzyko wystąpienie tej choroby u mężczyzn zwiększa się przy pozytywnym wywiadzie rodzinnym, kiedy np. stwierdzono podobne objawy u innych członków rodziny. Zbyt duże stężenie androgenów, czyli męskich hormonów płciowych powoduje nadmierne wypadanie włosów. Dihydrotestosteron, bo o nim mowa, jest odpowiedzialny za osłabianie mieszków włosowych lub stopniowe zanikanie ich. U osób, które mierzą się z dolegliwościami typu: nadmierne wypadanie włosów, utrata gęstości włosów, cofanie się linii frontalnej na skroniach lub czole – włosy nie wypadają natychmiast. Stają się one krótsze, cieńsze, bardziej łamliwe, aż ostatecznie ich wzrost zostaje całkowicie zahamowany. Łysienie androgenowe nie powoduje problemów zdrowotnych jednak dla wielu osób jest problemem estetycznym.
Udając się do specjalisty z podejrzeniem łysienia androgenowego w pierwszej kolejności stwierdza się określony typ łysienia. Jest to możliwe dzięki skali Norwood. Nazwa pochodzi od znanego chirurga o tym nazwisku, który opracował klasyfikację wzoru łysienia androgenowego. Skala posiada 7 stopni i akceptowana jest przez lekarzy na całym świecie.
Stopień I:
Fryzura młodociana, bez oznak łysienia.
Stopień II:
Dojrzała linia włosów, tymczasowa, łagodna recesja włosów wzdłuż przedniej linii włosów.
Stopień III:
Najwcześniejsza faza łysienia, znacznie powiększone zakola i cofnięcie przedniej linii włosów. Przerzedzenie włosów na czubku głowy.
Stopień IV:
Dalsze cofanie się linii włosów oraz powiększenie obszaru łysienia na czubku głowy.
Stopień V:
Pas oddzielający łysinę na czubku głowy od zakoli staje się widocznie mniejszy.
Stopień VI:
Łysina obejmuje większą część głowy, pozostaje jedynie wąski pas włosów w kształcie podkowy.
Stopień VII:
Łysina powiększa się i obejmuje większą część głowy. Faza końcowa łysienia.
Łysienie androgenowe jak je leczyć?
Konsultacja u trychologa polega na dokładnym wywiadzie z pacjentem oraz dokładnym obejrzeniu skóry głowy. W zależności od przeprowadzonej rozmowy mogą zostać zlecone badania takie jak: trichogram, trichoskopia, a nawet biopsja. W ustaleniu przyczyn łysienia konieczne jest oznaczenie stężenia poszczególnych hormonów, odpowiedzialnych za utratę i pogorszenie kondycji włosów. Potwierdzenie diagnozy jest bardzo ważne, by wybrać odpowiedni sposób leczenia.
Trichogram – badanie polega na wyrwania około 100 włosów i oceny ich pod mikroskopem w odpowiednim powiększeniu. Najczęściej wyrywane są one z czterech miejsc: z obu skroni, z okolicy czołowo-środkowej oraz z potylicy.
Trichoskopia – badanie polega na przyłożeniu do skóry pacjenta głowicy wyposażonej w kamerę dzięki czemu obserwuje obraz 70-krotnie powiększony na ekranie monitora. Badanie przeprowadzane jest za pomocą videodermoskopu.
Biopsja – badanie polega na pobraniu niewielkiego wycinka owłosionej skóry głowy.
Po otrzymaniu oczekiwanych wyników i potwierdzeniu choroby jaką jest łysienie androgenowe mogą zostać Wam zaproponowane różne rozwiązania: leki doustne, preparaty do stosowania miejscowego, zabiegi kosmetologiczne mające za zadanie pobudzić mieszki włosowe lub np. przeszczep włosów. Niestety bardzo często jest tak, że pomimo usilnych starań Twoich i lekarzy nic nie działa. Kończy się to ogromnym stresem, uczuciem bezsilności, i mnóstwem wydanych pieniędzy. Czy znasz to uczucie? Pamiętaj, że ZAWSZE jest jakieś rozwiązanie. Alternatywą do tych wszystkich działań w walce z łysieniem androgenowym jest zabieg Medycznej Mikropigmrntacji Skóry Głowy! Być może to on pozwoli Ci przywrócić radość życia!